گشتم پريشان چون خزاني ازنگاهت           سرگشته وحيران شدم من درركابت

با  آن  نگاه  نافذت  كردي  خرابم                 عقلم بدادي بر هوا , اندر سرابم

كردي مرا  زار  و  نزار از نور رويت                  قلب و دلم كردي فنا درراه سويت

حالم دگرگون و تنم سرد از خيالت               گويي شدم از تن جدا من در وصالت